Swět steji znak: »Kokoš tepta honača, kruwa deji burika …« Tak rěka we wjesołej pěsničce, kotraž je w swojim času dała cyłej skupinje mjeno: Wólbernosće. A wone mjeno je program: Po móžnosći pryzlojty ma wón być, naš repertoir. Žortne teksty, rytmiske a-capella sadźby a k tomu hdys a hdys akordeon a tuba. Dowolene je, štož wobradźa wjeselo: »wupožčeny« spěw z druhich słowjanskich krajow – druhdy z nowym serbskim tekstom, swójska kompozicija a sadźba, ludowy spěw w nowym šaće atd.
